آیا چیدن پشم یک صنعت نیست؟ چرا ما این کار را در مزرعه انجام می دهیم؟
بیایید با آن روبرو شویم: قرنطینه مو برای بسیاری – حتی گوسفند – یک چالش بوده است! آن مانتوهای پشمی زمستانی یک دفاع عالی در برابر سرما هستند، اما در فصل بهار، این مدل خارج از فصل است. آنها گرم هستند، آنها خارش دارند، و حتی در قسمت هایی از خراشیدن در انبار برای کمی تسکین نخ نما هستند. چه کسی به این همه وزن اضافی نیاز دارد وقتی بالاخره وقت چرایدن و چریدن در مرتع فرا رسید؟ چیدن پشم با پشم چین های مخصوص انجام می شود.
در اینجا پنج سوال مهم است ؟
1-چرا گوسفندان به چیدن پشم نیاز دارند؟
گوسفندها همیشه نیازی به چیدن پشم نداشتند. مردم برای تولید پشم اضافی گوسفند پرورش می دهند. گوسفندان وحشی به طور طبیعی کت زمستانی درشت خود را می ریزند. آنها این کار را با خاراندن بدن خود به درختان و مالیدن کرک اضافی آنها با گرم شدن هوا انجام می دهند.
بیشتر گوسفندان نجات‌یافته ما از نژادهای پشمی یا تلاقی پشم/مو هستند و نمی‌توانند این وزن اضافی را به تنهایی تنظیم کنند. بنابراین ما آنها را میچینیم تا از گرم شدن بیش از حد آنها جلوگیری کنیم و کیفیت زندگی آنها را بهبود ببخشیم.
2-مشکل پشم چیست؟
در سال 2018، حدود 1.2 میلیارد گوسفند برای تولید پشم در سراسر جهان استفاده شد.
پشم چین با مدل موی ساده بسیار متفاوت است. مزد قیچی را گوسفند می‌گیرد، نه ساعت کار، بنابراین انگیزه‌ای برای کار در سریع‌ترین زمان ممکن وجود دارد. از آنجایی که گوسفندها حیوانات شکاری هستند، از سرعت سریع، حمل خشن و چرخش پشم چین می‌ترسند. آنها همچنین می توانند به دلیل سرعت عمل زیاد یا در حالی که سعی می کنند جهت خود را تغییر دهند تا احساس امنیت کنند، دچار مشکل شوند. گوسفند مرینو بار سنگین این ظلم را متحمل می شود: پشم مورد علاقه استرالیایی ها پشمی نرم و غنی تولید می کند که مورد علاقه هنرمندان الیافی و شیک پوشان است.
اما مسائل فراتر از چیدن پشم است. مثله کردن، از جمله اخته کردن، دم کردن، و قاطر زدن (چیدن پشم و برداشتن پوست از پشت گوسفند)، از دیگر اعمال رایج، آسیب زا و گاهی کشنده در پرورش گوسفند است. با بالا رفتن سن گوسفندها و توقف تولید پشم با کیفیت بالا، آنها برای گوشت ذبح می شوند. در استرالیا، منبع بیشتر پشم جهان، چنین گوسفندهایی معمولاً با قایق به کشورهایی صادر می‌شوند که گوشت گوسفند بالغ معمولاً مصرف می‌شود و سفرهای طاقت‌فرسایی تا سه هفته را تحمل می‌کنند.
3-چیدن پشم در مزرعه چگونه است؟
این یک فرآیند بسیار کندتر است، که طی چند روز تکمیل می شود. ما با یک پشم چین کار می کنیم که سال ها گله های ما را می شناسد و با مراقبت و احترام با گوسفندان ما رفتار می کند. تیم مراقبت ما نیز در طول این فرآیند برای کمک به رسیدگی و کاهش عصبانیت های اضافی وجود دارد.
اما هنوز هم کمی ترسناک است، حتی با همه این اقدامات احتیاطی. گوسفندها احساس آسیب پذیری را دوست ندارند. حتی آرام‌ترین افراد در میان گله نیز ممکن است وقتی به آرامی به پهلوهای خود بچرخند برای چیدن پشم کامل، کمی احساس تنش کنند. (اگر به درستی انجام شود بی خطر است – حتی برای گوسفندهای مسن – اگرچه برخی با نیازهای ویژه ممکن است سرپا بمانند.)
و حتی زمانی که بهترین مراقبت را انجام می دهید، باز هم برخی از بریدگی های تصادفی اتفاق می افتد. مراقبان ما یک بانداژ مایع را روی پوست خود می بندند و آنها را تا زمان بهبودی تحت نظر دارند. سپس یکی از واکسن های سالانه آنها را تزریق می کنیم و آنها را می فرستیم تا به دوستانشان در مرتع بپیوندند.
4- گوسفندها در مورد آن چه احساسی دارند؟
وقتی همه چیز تمام شد، احساس سبکی و آزادی می کنند – وزن واقعی از روی شانه هایشان برداشته شده است! آنها پاشنه‌های خود را بالا می‌کشند، با دوستانشان کمی خشن می‌شوند و از اولین چریدن خود با نسیم خنک روی پوستشان لذت می‌برند.
برخی نیز از توجه بیشتر طرفداران انسانی خود لذت می برند! (خاراندن پشت آنها بدون آن همه پشم و یونجه جاسازی شده بسیار ساده تر است.) این نکته ما برای ارائه بهترین خراش های گوسفند است: می دانید که گوسفند وقتی چشمان خود را ببندد، سر خود را بچرخاند خوشحال می شود و لب هایشان را بکوبید و زبانشان را طوری تکان دهید که گویی می گویند: «آآآآه، بله، همین نقطه است!»
5- با پشم چه کنیم؟
ما آن را نگه نمی داریم یا نمی فروشیم – اما چرا که نه؟ به نظر می رسد از نظر اخلاقی منشأ داشته باشد: ما گوسفندها را برای پشم آنها پرورش نمی دهیم، و در طول فرآیند چیدن بسیار مراقب هستیم. با نزدیک شدن به حیوانات با این ذهنیت که زندگی آنها متعلق به آنهاست، به راحتی می توان فهمید که چگونه پشم واقعاً مال ما نیست که از آن استفاده کنیم یا بفروشیم. انجام این کار این گوسفندها را بیشتر کالایی می کند.