پیوند زدن شامل متصل کردن دو بخش گیاه مورد نظر مثل ریشه و ساقه با هم، یا دو ساقه گوناگون با هم، به طوری که آن دو بخش، همراه باززایی در جای اتصال، با هم یکی بشوند، به عنوان گیاهی مجزا، به رشد طبیعی خود ادامه دهند. بخشی که در بالاتر از پیوندگاه قرار خواهد گرفت، پیوندک و بخش زیر که ریشه را تشکیل می دهد ، پایه نامیده می شود. هنگامی که پیوندک از یک شاخه با چند جوانه درست شده باشد، چو پیوند نامیده خواهد شد و وقتی که فقط از یک جوانه، با مقدار اندکی از چوب و پوست تشکیل شود ، کو پیوند نامیده می شود.
برخی اوقات تکه ای از ساقه که میان پایه نامیده میشود، میان پیوندک و پایه قرار خواهد گرفت. بهره گیری از میان پایه از گذشته های دور رواج داشته است و از قرن ها پیش این مسئله کشف شده است برای نمونه در درختان میوه گذاشتن یک میان پایه کوتاه ، میان یک پایه و پیوندکی پر رشد، سبب تولید گیاهان پا کوتاه با میوه های زودرس خواهد شد.
وقت مناسب برای پیوند زدن
بهترین وقت برای چو پیوند در آخرای زمستان یا اولای بهار با بهره گیری از از پیوندکی که هنگام استراحت گیاه از ٱن گرفته شده است و در دمایی حدوداً صفر درجه انبار شده است و جهت کوپیوند با توجه به منطقه از بهار تا تابستان، هنگامی که پایه ی گیاه پوست می دهد، میباشد.
مزایای پیوند زدن
در مرحله اول با استفاده از پیوند، قادر هستید گیاهی را که از ریشه های ضعیفی بهره می برد روی پایه ای که ریشه های قوی دارد و روی آن قرار گرفته بگذارید. به همین علت قادر هستید از پایه هایی استفاده کنید که در مقابل شرایط نامساعد خاک، مثل سنگینی خاک یا زهکش بد ، یا در مقابل حشرات و انواع بیماری های گوناگون مقاوم می باشند.
در ادامه پیوند زدن، قادر هستید از گیاهانی مثل اینکه و گردو که بیشتر شدن آن ها با سایر روشها سخت و طاقت فرسا می باشد یا امکان ندارد، هم گروه هایی تولید کند.
با عمل پیوند ، قادر هستید شکل های خاصی از رشد را تولید کنید. به عنوان مثال، با پیوند زدن بید معمولی و بید مجنون، خود بید مجنون که قابلیت تولید ریشه کافی را برای خود ندارد، با این پیوند قادر هستید همان استایل درخت بید مجنون را با ریشه ای چندین برابر قوی تر بوجود آورید.
انواع چوپیوند
چوپیوند زبانه ای
این نوع چوپیوند زمانی استفاده می شود که پیوندک و پایه، قطر مساوی و بین نیم تا 1.یک و نیم cm داشته باشند. در درختان میوه (مثل پایه های یک ساله گلابی و سیب) و درختان تجملی از روش چو پیوند بع طور معمول استفاده خواهد شد. برخی این روش را، بر روی سکو یا میز گلخانه هم انجام می دهند.
در پیوندک نیز کات های یکسانی زده می شود، به صورتی که قادر باشید با پایه جفتش کنید . بعد از جفت کردن پیوندک و پایه به صورتی که لایه های اضافی پایه و پیوندک روی هم واقع گردند، باید پیوندگاه را با توجه به پیوند پوشش دهید.
چو پیوند ترصیعی
این نوع چو پیوند به طور معمول برای آن دسته از پایه هایی که تا ۱۰ cm قطر دارند، استفاده می شوند. روش کار به این گونه می باشد که پیوندک تا طول ۱۲ cm، با ۲ تا ۳ جوانه، گرفته خواهد شد و تا ۴ cm پایین تر از آن به شکل گاوهای در خواهید آورد.
چوپیوند پوست
این گونه چو پیوند، بسیار ساده بوده و برای پایه هایی که تا ۳۵ cm قطر داشته باشند، کاربرد دارند. روش کار به این صورت می باشد که یک برش عمودی تا 5 cm در پوست پایه باید زده شود و پوست به آرامی کنده شود.
چوپیوند اسکنه
این روش برای پایه هایی که تا ۱۰ cm قطر دارند استفاده می شود. پیوندک هنگام استراحت ، از شاخه های یک ساله درست خواهد شد. روش کار به این ترتیبه که سر پایه را باید قطع کنید ، هنگام برش یک شکاف عمودی تا ۵ سانتیمتر ایجاد می کنید و دو پیوندک که آخر آن ها به شکل گاو های بریده شده، در دو طرف آن قرار خواهید داد، به صورتی که لایه های اصافی پیوندک و پایه روی هم قرار ندهید.
چوپیوند جانبی
در این روش سه نوع چو پیوند اصافی زبانه ای، جانبی کنده ای و جانبی زیر پوست وجود دارد. در نوع جانبی کنده ای، طریقه ی کار به این صورته که به صورت عادی بدون این که سر پایه قطع گردد، برشی شیبدار با زاویه ۳۰ درجه و به عمق دو و نیم cm در آن زده بشود. پیوندک به طول ۷ cm گرفته می شود و حدودا 2.5 سانتیمتر زیر آن به شکل گاوه ای باید تراشیده شود . بعد از قرار دادن پیوندک درون پایه ، در صورت نیاز ، پایه از بالای پیوندگاه قطع می شود و پیوندگاه با چسب پیوند پوشش خواهد گرفت.